چهارمحال و بختیاری یکی از کوچکترین استان های ایران محسوب میشود. این استان از شمال و شرق به اصفهان، از غرب به خوزستان، از جنوب به کهگلویه و بویر احمد و از شمال غربی به لرستان محدود میشود. چهارمحال و بختیاری مرتفع ترین استان ایران میباشد که به سقف ایران نیز معروف است. همانطور که از نامش معلوم است از دو قسمت اصلی تشکیل شده: چهارمحال و بختیاری. بیش از یک سوم از ساکنان این منطقه از قبیله بختیاری لر هستند که در کنار اینها مردم ترک، فارس و قشقایی نیز زندگی میکنند. بر این اساس زبان مردم چهارمحال ترکی است. و مردم بختیاری لری به زبان بختیاری صحبت میکنند.
در اینجا میخواهم درمورد قبیله بختیاری لر صحبت کنیم که در چهار استان مجاور نیز زندگی میکنند، یعنی کهگلویه و بویر احمد، لرستان، خوزستان و اصفهان. افراد این قبیله از دو شاخه چهر لنگ و هفت لنگ تشکیل شده اند و لباس آنها براساس فصل متفاوت است. ابنها در میان مناطقی است که مردم هنوز از لباس سنتی خود استفاده میکنند. مردان از لباسی به نام چوکا که از پشم بز ساخته شده استفاده میکنند. این لباس بدن را در زمستان گرم و در تابستان سرد نگه میدارد. آنها کلاه نمدی به رنگهای سیاه، قهوره ای روشن و سفید دارند. مردان از گیوه به عنوان کفش اصلی خود استفاده میکنند.
زنان لباسی به نام جومه یا جوه با دو برش هرکدام در یک طرف می پوشند. زیر این لباس دامن تا شده ای به اسم شولارقری نیز می پوشند. برای دوخت شولارقری از 8 تا 10 متر پارچه استفاده میکنند. همچنین زنان یک جلیقه مخملی را نیز بر روی جومه می پوشند. آنها از روسری ابریشمی ای به نام مینا استفاده می کنند. لاچک کلاه کوچکی است که قبل از روسری بر سر خود می گذارند. لاچک با انواع سکه، سنگ، مروارید و پولک تزئین شده. کفش زنان نیز گیوه است.
پست بعدی، آویزهای کره ای
زندگی در تاریخ...ایران...کره
- دوشنبه ۱۴ تیر ۰۰
- ۱۵:۴۷
