زندگی در تاریخ...ایران...کره

کامل باهات موافقم 

مخصوصااا اونجا که از یه جایی به بعد افت کرد .....

درمورد این که گفتی یو جونگ بازی قوی نداره موافق نیستم من واقعا از بازیش خوشم میاد خوب حس میگیره

از نظر من کار تمام بازیگرا خوب بود اونا تونستن چیزی رو بازی کنن که شاید امکان پذیر نبوده باشه و در مورد آن هیو سئوپ باید بگم اون عالی بود و واقعا درخشید. اون تونست نمای کاملی از شیطان و خشم و کینه رو نشون بده. و کور بودن رو خبلی خوب اجرا کرد. توهین نمیکنم ولی اگر از کسی خوشت نمیاد نباید درباره اش نظر بدی ادم هنگام قضاوت هر چیزی بابد بی طرف باشه چون ازشون خوشت نیومده نباید اینطوری بگی.

بنظر من خیلی جاها این سریال سوتی داده بود اول اینکه شاهزاده اول فقط تو یک صحنه بود وهمش میگفتن مریضه دوم اینکه  شاهزاده دوم ادم خوب مهربونی بود واصلا هیج زنی کنارش نبود درصورتیکه شاهزاده هست هم خوب مهربون بود اما چهره خوبی داشت کلا سریال فقط در مورد نقاشی کرده مهر موم کردن بود 

بودن یک زن کنار شاهزاده خیلی داستان میتونست قویترکنه

بعد وجود روح ببر اون پیرزنه بود کلا توجه دوتاشون فقط به کیم‌میونگ و ان هیو انگار بقیه ادم‌نبودن

سوم اینکه نشون داد پدر بخاطر دختره بخاطر معامله کردن با جن نقاشی دیوانه شد درصورتیکه جن نقاشی فقط نقاشی از دختره خواست نقاشی دفعه اول جایی نکهداری میشد ودفعه دوم دست جن نقاشی بود  اگراینطور بود چرا جن نقاشی دختره دیوانه تکرد وچرا نقاشی دفعه اول برنداشت

واصلا مشخص نشد که اون گیسانگ چه نقشی داشت و چرا اینقدر دوست داشت انتقام بگبره

وبنظزم عاشقانه هاشون اصلا جیزی تبود قلبتو به لرزه لر بیاره

وقتی سریال  مثل عاشقان ماه داریم جونکی وایو اونقدر قشنگ بازی کردن که محاله کسی با این سریال قسمت اخر گریه نکرده باشه   درکل سریال چیز زیاد خاصی تداشت  فقط ایده نو خوبی داشت که کارگردان نتونسته بود اجراش کنه به درستی

آخر ببینمش یا نه 😂😂😂 ولی به نظرم آن هیو سئوپ از بهترین بازی راست من که عاشقشم 😍 این سریال و بخاطر اون میخام ببینم 

راستش نقدی تا یه جاهایی درست بود مخصوصا اینکه یه جاهایی از اینکه همه ی نقش ها ماجرا رو دو بار سه بار توضیح میدادن دیگه کلافه و خسته می شدم ..

اما راجب بازی هاشون باید بگم همه شون عالی بودن مخصوصا آن هیو سوپ که من اگه سریال های قبلیش رو ندیده بودم فکر می کردم واقعا نابیناست اینقدر تو نقشش فرو رفته بود ...و کیم یوجونگ واقعا بازیش رو خیلی دوست دارم اون از زمان کودکی بازی می کرده و تویی کارایی گه ازش دیدم واقعا حرفه ای بوده و هست و اون دوست عزیزی که می گفت خیلی خوب نابینا بودن رو بازی کرد باهاش موافقم ...شاید این سریال ریتم خیلی احساسی نداشت که با غصه نقش ها غصه بخوری ولی سکانس برترش اونجایی بود که میخواستن نقاش ها رو اعدام کنن و چگونگی میرسه و به هر دری میزنه تا اونا رو نجات بده و اون بازی اون یه تیکه ش خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم از بس حسش رو بهم خوب منتقل کرد و ۳ ۴ بار اون سکانس رو دیدم ...بازی ها خوب بود ولی روند سریال تو مخی بود میتونست توی ۱۲ قسمت همه چی رد جمع و جور کنه و الکی کشش نده و از اون دسته سریال هایی نبود که توش گره معمایی باشه از بس همه چی رو چندبار تکرار می کردن ...و اینکه شاید یه جاهایی لازم بود از شاهزاده یانگ میونگ هم رفتار اشتباه می دیدیم چون واقعا یه آدم نمیتونه تا این اندازه مثبت باشه اگه شخصیتش خاکستری بود داستان جالب تر می شد ...و اون مه هیانگ که با هارام کار می کرد اصلا چرا اینقدر مصمم بود انتقام بگیره و اصلا معلوم نشد چرا ...توی سریال های تاریخی که دیدم خوب بود ولی ضعف هایی هم داشت و اینکه عاشقانه های اول سریال بیشتر از وسطاش بود نمیدونم چرا😂

درکل اگه دنبال فانتزی هستید ببینید چون بازی بازیگراش به دل میشینه و اگه بخواید سریال هایی تو ژانر تاریخی ببنید من افسانه نوکدو و آقای ملکه رو خیلی پیشنهاد می کنم ...در کل من ژانر فیلم های کره ای رو خیلی دوست دارم