غم های ما یه مجموعه تلویزیونی کره جنوبی هست که توی سال 2022 ساخته شده. توی این سریال بازیگران معروفی بازی کردن به خاطر همین این سریال هم توی کره و هم در سراسر جهان سروصداهایی به پا کرد.
این سریال داستان اهالی ججو رو روایت میکنه که هر کدوم در زندگیشون غم ها و پشیمونی هایی دارند و ...
همونطور که گفتم این سریال داستان افرادی رو نشون میده که تو شغلشون خیلی موفقن و یا از زندگیشون راضی نیستن. افرادی که تو کارشون تلاش میکنن. توی این سریال شخصیت ها رو از بچگیشون نمی بینیم و جوریه که هر کدوم داستان خودشون رو دارن. توی این سریال ما شاهد انتخاب های کاراکتر ها در گذشته شون بودیم که آیا درست بوئده یا غلط؟
غم های ما برعکس بقیه سریال های دیگه ی کره ای که سع میکنن قسمت های اولیه اش رو قوی شروع کنن تا مخاطب جذب کنن، شروع ضعیفی داشت. اما هرچی که گذشت داستان ها بیشتر رو غلتک افتادن و بهتر شد.
برای اینکه سریال به دلتون بشینه باید علاوه بر اینکه به ژانر درام علاقه داشته باشین، باید پتانسیل درک عمیق سریال رو هم داشته باشید. سریال نشون میداد که احساسات چطور روی انتخاب ها تاثیر دارن
یکی از او اس تی های این سریال رو جیمین خونده و من که فقط همون او اس تی رو گوش میدم و به نظرم بهتر از بقیه او اس تی های سریاله.
سریال واقع گرایانه بود. دقیقا مشکلاتی که امروزه همه جا هست رو خیلی خوب بیان کرد.
باید بگم جزیره ججو چقدر قشنگه. من جدا از فضاش لذت بردم.
من خودم از چند قسمت سریال خوشم نیومد به این دلیل که: نحوه روایتگریش یکم لنگ میزد. مشخص نبود اپیزرودیک هست یا نه. یه داستان رو تموم میکرد و میرفت سراغ داستان بعدی. به نظرم اگه مثل دهکده ساحلی چا چا چا همه ی داستان ها موازی هم تا انتها پیش میرفتن جذابیت سریال دو چندان میشد. چون فرض کنید قرار باشه شش هفت تا قصه ی زندگی توی یه سریال روایت بشه و منِ مخاطب هم قرار نیست که همه ی داستان هاش رو دوست داشته باشم. و اگه اپیزودیک باشه ممکنه اون داستانی که ازش خوشم نیومده باعث کاهش جذابیت سریال بشه. اما اگه داستانها موازی هم پیش میرفت دیگه هیچ بخشی از سریال کسل کننده نمیشد.
همونطور که گفتم بعضی جاهاش لنگ میزد و خیلی قوی کار نشده بود. بعضی داستان هاش قشنگ و واقعی بود، برخی دیالوگ هاش قابل تامل بودند. متنها داستان پردازی ضعیف بود. انگار نویسنده قصد داشت با ضاهر یه زندگی واقعی نتیجه گیری رو ببره سمت چیزی که میخواست.
تنها نقطه ضعفی که میتونم از سریال بگیرم همین بود.
و در ادامه باید بگم که یه بخش هایی کاملا روانشناسانه کار شده بود و دیالوگ ها و رفتارهاش مبنی بر رفتار صحیح اجتماعی بودند.
خیلی مهمه که آدم وقتش رو برای چی میذاره و به نظرم این سریال نتیجه گیری خیلی خوب و مهمی داشت
گروه بازیگران عالی سریال که هرکدوم میتونستن موفقیت این سریال رو تضمین کنن.
در آخر درباره این سریال باید بگم که: تو دنیای پر مشغله امروزی گاهی آدم دلش یه سریالی میخواد که علاوه بر زیبا بودنش ریتم آرومی هم داشته باشه و وقتی سریال تموم شد، در لحظه حساس ماجرا تموم نشه و حس کنه که یه چیز جالبی دیده. باید بعدش بره سر کارهایی که داره.
این سریال همچین حسی رو به آدم القا میکرد. اینکه از سریال خوشتون بیاد بستگی به سلقه تون داره و اگر از ژانر درام خوشتون نمیاد، هرگز چنین سریالی رو بهتون پیشنهاد نمیکنم. و هنوز هم میگم که بزرگترین نقطه ضعف سریال داستان پردازیش بود برای همین نمره 8.5 رو از من میگیره.
و لازم اضافه کنم که این نقد صرفا نظر من درباره غم های ما بود. خوشحال میشم نظرات متفاوت شما رو درباره این سریال ببینم.
نقد بعدی، نقد سریال قلب خونین
زندگی در تاریخ...ایران...کره
- دوشنبه ۳۰ خرداد ۰۱
- ۱۴:۵۵